Het Belang van Spiegels

Een drietal weken na de eerste trance-evaring beleefde ik opnieuw een trance dewelke ik bij mezelf had opgewekt.

Voor wie de openbaring van mijn eerste trancesessie wil lezen: Onderaan dit blog-artikel vind je de link naar de vorige trancesessie.

Opnieuw was ik in gezelschap van dezelfde vriend omdat ik diep in mezelf wist dat dit een methodiek was die me in staat stelde om het verhaal dat mijn gidsen aan mij vertelden in deze diepe meditatie op mijn beurt te verhalen, te vertalen, naar een toehoorder.

Deze aanwezigheid van de vriend die naast mij zit als dingen aan mij worden geopenbaard blijkt immers op één of andere manier een noodzakelijke voorwaarde te zijn om de wijsheden, waarvan ik het gevoel heb dat ze uit een hoger werkelijkheids-platform komen, te vertalen in woorden die kunnen begrepen worden in deze wereld.

Voorafgaand aan deze meditatiesessie heb ik de volgende vragen gesteld aan mijn hogere Zelf, of aan mijn gidsen, hoe je het ook noemt :

Wat is Overgave en waarom is Overgave belangrijk?

Ik neem enkele notitieblaadjes en begin de woorden tot mij te laten komen …

De eerste gids komt voorbij. Het is de ernstige, de vrome gids die getuigt van een heel diepe ingetogenheid.

Hij antwoordt me …

Het Web
Het Belang van Spiegels
Spiegels laten connecties zien, een web dat rafelt door de schepping, een blik in wijsheid.
Ze verbinden jouw Zelf met het Zelf dat Ik ben.
Dit is een weg naar Ascentie.
Ascentie is onze Bestemming.
Daarom overgave.
Overgave laat je spiegels zien waarlangs je Ascentie kan bereiken.
Overgave is de poort naar Ascentie.


Wow ! Deze woorden, en de manier hoe het aan mij werd geopenbaard brengt me in een toestand die ik alleen maar kan omschrijven als een spiritueel orgasme !

Ook de tweede gids wandelt voorbij. Het is de enthousiaste levensgenieter die steeds met heel veel vreugde en vol van dankbare verwondering tot mij roept:

Overgave is fun !
Het is een spel waarvan je alleen maar kan winnen !


Opnieuw neemt de eerste gids het over en hij verduidelijkt verder voor me als volgt:

Zelfs dualiteit is een spiegel waarin yin en yang mekaar in de ogen aankijken.

Als toemaatje krijg ik er nog bovenop, omdat ik op één of andere manier een roeping in mij voel naar boven borrelen om deze wijsheden aan de wereld te gaan verkondigen als één of andere nieuwe profetie, een richtingwijzer voor de mensheid:

De profeet is nooit belangrijk geweest.
Het is de profetie die belangrijk is.
Memedir is niet belangrijk.
Het is het Zelf dat belangrijk is.


En opnieuw wordt een verbinding gelegd met het begrip nederigheid en het belang van nederigheid in onze zoektocht naar het Zelf :

Nederigheid is eerbied voor het Zelf.
Nederigheid is liefde voor het Zelf.
Nederigheid is de dualiteit naar eenheid brengend.


Er wordt me duidelijk gemaakt dat ik in de bovenstaande zin goed moet letten op de zinsbouw.

Er staat niet : Nederigheid brengt de dualiteit naar eenheid.
Er staat: Nederigheid is de dualiteit naar eenheid brengend!
Het is als het ware geen staat van zijn maar een handeling waardoor de dualiteit terug naar éénheid wordt gebracht.

Ik voel het aan alsof mij wordt verteld dat Nederigheid niet iets is dat wij zijn maar iets dat we doen. We moeten ons kleine zelf steeds spiegelen aan het grotere Zelf dat wij in alles dat ons omringt herkennen.

Tenslotte wordt mij nog verteld wat nu echte overgave inhoudt en waarom overgave belangrijk is:

Overgave is de act van aanblik in de spiegel.
Overgave laat je genieten bij het aanschouwen van het web.
Overgave is niet onze bestemming, het is wel de weg ernaar toe.
Ascentie is onze bestemming.


Memedir, 6 februari 2011

Voor wie de openbaring van mijn eerste trancesessie wil lezen, hierna de link:
http://dewereldvolgensmemedir.blogspot.com/2011/02/het-zelf.html

Reacties

Populaire posts van deze blog

Maldek

Honing en Kaneel: De wonderlijke en vaak niet geziene genezende eigenschappen

Over het aardraster ...