Het Zelf
Toen ik 22 jaar was heb ik een visioen ervaren waarbij, het gaat heel gek klinken, een mythologisch wezen, een witte drakenkop, mij een kus is komen geven op mijn rechterwang.
Deze witte drakenkop werd aangekondigd door een stem die op zeer plechtige wijze de volgende woorden uitsprak: “De verantwoordelijke spreker van Memedir”
Ik ben me dit visioen blijven herinneren als de dag van gisteren. En sinds die tijd ben ik me steeds blijven afvragen: wie of wat is “Memedir” en wat betekenen die woorden. Wat was dat?
Het is een raadsel voor me gebleven alhoewel ik af en toe wel de contouren van een antwoord heb kunnen ervaren.
Onlangs is het raadsel opgelost voor me. In een heel diepe meditatie is de volgende boodschap tot me gekomen:
Vanuit yin en yang verhogen wij onze trilling naar oneindig licht.
Die twee krachten zijn in feite één kracht die bewust is van zichzelf.
Stel jezelf dan ook het yin yang symbool voor als een wiel dat draait, steeds sneller en sneller, vanuit de dualiteit van licht en donker, naar een hogere snelheid, steeds sneller … tot de dualiteit volledig is verdwenen en het licht en donker opgaan in iets waarvan de trilling zo hoog is dat er geen dualiteit meer in kan gevonden worden.
Wijsheid en goedheid, onkunde en haat, mededogen en meedogenloosheid, zijn dan ook geen uiting van licht of duisternis, maar ze dragen in zich zowel het licht als het duister, het is als het ware dat het er eigenlijk niet toe doet. Helemaal niet. Er bestaat niet zoiets als goed en kwaad, het is slechts de snelheid van het wiel dat draait.
Er volgt nog iets, maar het ontglipt me …
Ik krijg geen antwoord.
Ja toch … ik moet dit antwoord zoeken in mezelf!
Er komt een andere gids voorbij. Hij lacht me toe en vol enthousiasme roept hij: Je ziet yin en yang in alles ! Je ziet het in de fysische dingen maar ook in alles wat met het spirituele te maken heeft.
Je hebt 2 gidsen Johan, de ene is ernstig en de andere is de bewonderaar. De ene is ingetogen, de andere is superblij !
Maar, die twee gidsen die staan niet naast mij. Die twee gidsen zitten in mezelf.
Je bent je eigen gids zegt de ingetogen gids tegen me. Je vindt elk antwoord in je zelf … ja ja … je leest het goed … niet in jezelf … maar in je zelf … jouw zelf.
Schrijf dit dus voortaan met 2 woorden: je zelf, jouw zelf, my self, moi même.
Zeg het! Spreek het uit! Spreek je Zelf uit: Même Dire. Maak je Zelf tot Woord !
Want het is vanuit het Woord, vanuit de Gedachte, vanuit het Bewust Zijn, dat deze werkelijkheid geboren werd en het is naar dit Woord, naar de Gedachte, naar het Bewust Zijn dat zal worden teruggekeerd.
En het Zelf dat in jou zit, die Même, dat Self, is precies hetzelfde als het Zelf, de Même, het Self dat in alle andere dingen, in alle mensen, in alle planten en dieren, in alle idëeen, in alle gedachten in deze wereld zit.
Kijk om je heen. Het is het zelfde Zelf !
Het Zelf gaat zich daardoor bewust worden van de illusie die hetzelfde Zelf voor zichzelf gecreeërd heeft … omdat het éénzaam is !
En het is die eenzaamheid van het Zelf dat de bron is van barmhartigheid en mededogen !
Spreek het uit, dat Zelf, draag het uit, maak het Zelf tot woord, dat is jouw opdracht Johan.
De ver-antwoord-elijke spreker van Même-Dire. Door het Zelf uit te spreken, Même-Dire, door het te vertellen, wordt het Zelf terug dat ene, unieke, Zelf !
Memedir … dus niet als wezen, als een persoon, een lichtwezen … maar als een handeling … Même Dire … spreek het Zelf uit ! Dat is jouw opdracht en … het is éénieders opdracht.
Om Mani Padme Hum !
Groet aan het juweel in de Lotus !
In jouw Hart schuilt er een Lotusbloem waarin een Diamant verborgen zit.
Deze Diamant is de Bron van de Schepping. En in heel de Schepping is er slechts één Diamant.
En voor hen die diep vallen … het geeft echt niet … want hoe dieper je valt … des te hoger zal je klimmen.
En net daarom moet je hen die diep zijn gevallen … die zeer diep zijn terechtgekomen in de kerker van de dualiteit … daarom moet je hen vergeven … en vergeving wordt dan een gebaar van dankbaarheid en mededogen, voor het Zelf dat ook in hen die zijn gevallen, verborgen zit !
Want het is slechts door hun val, door hun opoffering, dat het Zelf, opnieuw kan geboren worden in … het Woord … de Gedachte … het Bewust Zijn !
Want het is niet slechts in het Licht dat ik opnieuw zal geboren worden maar ook in Duisternis.
Aanvaard dan ook de Duisternis, net zoals jouw hunkering naar het Licht, want slechts dit is volle Overgave aan het Zelf !
Memedir, 5 februari 2011
Deze witte drakenkop werd aangekondigd door een stem die op zeer plechtige wijze de volgende woorden uitsprak: “De verantwoordelijke spreker van Memedir”
Ik ben me dit visioen blijven herinneren als de dag van gisteren. En sinds die tijd ben ik me steeds blijven afvragen: wie of wat is “Memedir” en wat betekenen die woorden. Wat was dat?
Het is een raadsel voor me gebleven alhoewel ik af en toe wel de contouren van een antwoord heb kunnen ervaren.
Onlangs is het raadsel opgelost voor me. In een heel diepe meditatie is de volgende boodschap tot me gekomen:
Vanuit yin en yang verhogen wij onze trilling naar oneindig licht.
Die twee krachten zijn in feite één kracht die bewust is van zichzelf.
Stel jezelf dan ook het yin yang symbool voor als een wiel dat draait, steeds sneller en sneller, vanuit de dualiteit van licht en donker, naar een hogere snelheid, steeds sneller … tot de dualiteit volledig is verdwenen en het licht en donker opgaan in iets waarvan de trilling zo hoog is dat er geen dualiteit meer in kan gevonden worden.
Wijsheid en goedheid, onkunde en haat, mededogen en meedogenloosheid, zijn dan ook geen uiting van licht of duisternis, maar ze dragen in zich zowel het licht als het duister, het is als het ware dat het er eigenlijk niet toe doet. Helemaal niet. Er bestaat niet zoiets als goed en kwaad, het is slechts de snelheid van het wiel dat draait.
Er volgt nog iets, maar het ontglipt me …
Ik krijg geen antwoord.
Ja toch … ik moet dit antwoord zoeken in mezelf!
Er komt een andere gids voorbij. Hij lacht me toe en vol enthousiasme roept hij: Je ziet yin en yang in alles ! Je ziet het in de fysische dingen maar ook in alles wat met het spirituele te maken heeft.
Je hebt 2 gidsen Johan, de ene is ernstig en de andere is de bewonderaar. De ene is ingetogen, de andere is superblij !
Maar, die twee gidsen die staan niet naast mij. Die twee gidsen zitten in mezelf.
Je bent je eigen gids zegt de ingetogen gids tegen me. Je vindt elk antwoord in je zelf … ja ja … je leest het goed … niet in jezelf … maar in je zelf … jouw zelf.
Schrijf dit dus voortaan met 2 woorden: je zelf, jouw zelf, my self, moi même.
Zeg het! Spreek het uit! Spreek je Zelf uit: Même Dire. Maak je Zelf tot Woord !
Want het is vanuit het Woord, vanuit de Gedachte, vanuit het Bewust Zijn, dat deze werkelijkheid geboren werd en het is naar dit Woord, naar de Gedachte, naar het Bewust Zijn dat zal worden teruggekeerd.
En het Zelf dat in jou zit, die Même, dat Self, is precies hetzelfde als het Zelf, de Même, het Self dat in alle andere dingen, in alle mensen, in alle planten en dieren, in alle idëeen, in alle gedachten in deze wereld zit.
Kijk om je heen. Het is het zelfde Zelf !
Het Zelf gaat zich daardoor bewust worden van de illusie die hetzelfde Zelf voor zichzelf gecreeërd heeft … omdat het éénzaam is !
En het is die eenzaamheid van het Zelf dat de bron is van barmhartigheid en mededogen !
Spreek het uit, dat Zelf, draag het uit, maak het Zelf tot woord, dat is jouw opdracht Johan.
De ver-antwoord-elijke spreker van Même-Dire. Door het Zelf uit te spreken, Même-Dire, door het te vertellen, wordt het Zelf terug dat ene, unieke, Zelf !
Memedir … dus niet als wezen, als een persoon, een lichtwezen … maar als een handeling … Même Dire … spreek het Zelf uit ! Dat is jouw opdracht en … het is éénieders opdracht.
Om Mani Padme Hum !
Groet aan het juweel in de Lotus !
In jouw Hart schuilt er een Lotusbloem waarin een Diamant verborgen zit.
Deze Diamant is de Bron van de Schepping. En in heel de Schepping is er slechts één Diamant.
En voor hen die diep vallen … het geeft echt niet … want hoe dieper je valt … des te hoger zal je klimmen.
En net daarom moet je hen die diep zijn gevallen … die zeer diep zijn terechtgekomen in de kerker van de dualiteit … daarom moet je hen vergeven … en vergeving wordt dan een gebaar van dankbaarheid en mededogen, voor het Zelf dat ook in hen die zijn gevallen, verborgen zit !
Want het is slechts door hun val, door hun opoffering, dat het Zelf, opnieuw kan geboren worden in … het Woord … de Gedachte … het Bewust Zijn !
Want het is niet slechts in het Licht dat ik opnieuw zal geboren worden maar ook in Duisternis.
Aanvaard dan ook de Duisternis, net zoals jouw hunkering naar het Licht, want slechts dit is volle Overgave aan het Zelf !
Memedir, 5 februari 2011
prachtig
BeantwoordenVerwijderenwachtende