De stroom doen omkeren

In deze reeks cursiefjes die ik speciaal voor deze blog op regelmatige basis zal schrijven probeer ik met jullie mijn visie op deze wereld te delen.
Het is niet mijn bedoeling om mijn mening alhier aan jullie te willen opdringen.
Voor diegenen die het willen weten bied ik hier de kans om een glimpje op te vangen van datgene wat er zich tussen mijn twee oren afspeelt.
Ik wil deze gedachten enkel geven aan jullie zonder er iets voor terug te verwachten.Het is mijn piepkleine bijdrage in het “Grote Boek der Wijsheid”.
______________________

Het is eigenlijk heel eenvoudig. Als we willen evolueren naar een nieuwe samenleving dan moeten we vooreerst bij onszelf beginnen. We moeten evolueren - nee, radicaal, als in een kwantumsprong omkeren - van egoïsme naar altruïsme.
Het is nu tijd dat we de focus verleggen van onszelf naar de ander.
Ik zeg niet dat dit een gemakkelijke keuze is, zeker niet! Het is wel een moedige keuze.
Het vraagt opoffering.
Het is ook een noodzakelijke keuze en de enige die mogelijk is!
Dit klinkt allemaal heel moraliserend. Dat weet ik. Maar dat is het zeker niet.
Het komt me allemaal heel logisch voor en ik zie het zonneklaar voor me.
Werkelijkheid is in essentie immers beweging omheen een cirkel.
Elke beweging verloopt cyclisch van lading naar ontlading en terug naar lading, van inademing naar uitademing naar de volgende inademing, van pool naar tegenpool ... enzovoort.
Het is dan ook heel logisch dat, wanneer wij nemen van anderen, van ons dan ook zal ontnomen worden.
Zolang we verder doen met een maatschappij die vertrekt van, die aanspoort tot, nemen, zal ons altijd alles ontnomen worden en zullen we steevast in angst blijven vechten om te kunnen houden wat we hebben. Dit is het drama van onze samenleving!
Als je alles in de werkelijkheid bekijkt als één of andere vorm van beweging rondom een cirkel komt dit je plots heel begrijpelijk, en aanvaardbaar, over. Het is gewoon de richting van de stroom die we hebben ingezet toen we ervoor gekozen hebben om te handelen vanuit ons ego die de bron is van alle ellende.
Ik moet eraan toevoegen, de eerlijkheid gebiedt mij dat, om toe te geven dat wij, als individu, die keuze niet initieel zelf hebben gemaakt.
Kiezen voor deze richting van de stroom is immers een keuze die voor ons werd gemaakt, ja zelfs de keuzevrijheid werd ons ontnomen, toen heel heel lang geleden werd gekozen voor een samenleving die gebaseerd is op een monetair systeem, een samenleving die het begrip geld heeft geïntroduceerd.
Ik ga hier nu niet verder uitwijden over dat begrip geld, dat zou mij hier nu te ver leiden. Ik ga in een van mijn volgende cursiefjes hier wel dieper op ingaan maar jullie mogen nu reeds van me weten dat ik een vurige voorstander ben van afschaffing, van de totale demolitie, van geld en elk abstract ruilmiddel in welke vorm dan ook!
Ik had het over beweging dus.
Ik begin nu tenvolle te beseffen dat wanneer we beginnen met geven in plaats van te nemen, ons zal gegeven worden in plaats van ontnomen.
Dit klinkt heel naïef, dat besef ik wel, en zolang de hoofdstroom in de samenleving vertrekt van het ego en dus het nemen, zal elke enkeling die geeft ook heel veel ontnomen worden.
Toch is dit de weg die we zullen moeten bewandelen willen we nog verder als mensheid een toekomst hebben.
Doen we dat niet, dan zal immers de mensheid zichzelf als tegenstander tegenkomen.
Dan ligt vóór ons de frontale botsing met onszelf.

Memedir, 11 april 2009